Talent moet je de kop indrukken

Caroline van Wijk
09 sep 2014

Verhalen gaan altijd over mensen, mensen met dromen. Hoe meer de hoofdpersoon uit het verhaal op de lezer lijkt, hoe meer we geneigd zijn om ons met de held te identificeren. Daarom ook dat veel science fiction een mens gebruikt. Zo laten ze de lezer kennismaken met wel zeer vreemde levensvormen en culturen. Als het geen mens is, dan toch zeker een wezen met zeer menselijke trekken.

Klassieke verhalen

Ik ben gek op verhalen. Vanaf mijn eerste onbereikbare liefde (Maarten, vierde klas basisschool) verzon ik verhalen waarin ik zelf de held was en die uiteraard in mijn voordeel eindigden (en ze leefden nog lang en gelukkig, Maarten en ik dan). Gewoonlijk kwam Maarten in een penibele situatie terecht en redde ik hem eruit. Hij viel in een gevaarlijk ravijn of zo. Een klassieke manier om personages die elkaar eerst niet zagen staan, tot elkaar te laten komen – ontdekte ik later.

Bouquetreeks-verhalen

In mijn puberteit werden de verhalen slecht: voorspelbare scenario’s van boy meets girl. Vaak nog met een derde persoon erbij. Kortom, heel het heftige liefdesleven wat een puber doormaakt, met al eeuwen hetzelfde verhaaltje. Waar kinderen nog origineel zijn, wil een puber alleen maar zoveel mogelijk op anderen lijken. Dat nekte mijn creativiteit.

Schrijver van verhalen

Door al te eerlijke reacties van mijn directe omgeving legde ik mijn schrift weg. Mijn eerste verhaal schreef ik pas weer toen ik op tv iets zag over mensen die zonder nabestaanden overlijden. Ik had behoefte aan een andere versie van het verhaal (eigenlijk precies zoals bij Maarten) en schreef het op. Ik las het voor aan vrienden en heb daarna nog heel veel verhalen geschreven, voorgelezen en gepubliceerd. Ik schreef een roman, mijn oud-werkgever, organisatieadviesbureau Pentascope, gaf hem uit. Ik nam een sabatical om mijn tweede roman te schrijven. Nog was ik geen beroemd schrijver. Engbert van Pentascope drong aan: je kunt wel geld verdienen met schrijven, maar je ziet het nog niet.

De ommekeer

Ik zag het nog niet. Ik gaf de droom op en ging maar weer werken. Geen droombaan, nee. Een oud-collega, Marian van het ministerie van SZW, belde op en vroeg me een verhaal te schrijven bij toekomstscenario’s. Ik kende het onderwerp en ik kon verhalen schrijven, wist ze. Pas nadat ik uit enthousiasme de cursus Toekomstscenario’s had gevolgd begon het me te dagen: ik kan geld verdienen met verhalen schrijven. Alleen niet precies mijn eigen verhalen. Januari 2012 begon ik met Clineschrijft. Nu schrijf ik blogs, webteksten en verhalen voor mijn klanten en heb ik eindelijk mijn droombaan.

Net een verhaal

Had ik eerder gestimuleerd moeten worden en eerder deze droombaan moeten hebben? Een bekend schrijver, wiens naam ik vergeten ben(!), zei ooit: talent moet je de kop indrukken. Juist door mijn carrière van al mijn andere talenten en passies heb ik nu zoveel om over te schrijven, kan ik mij nu inleven in zoveel werksituaties, ken ik nu zoveel mensen. Wat je niet bevochten hebt, voelt niet als een vervulling. Net als in een verhaal.

PSSST!

Net als Caroline met jouw verhaal meer dan 5000 mensen bereiken via onze blog en nieuwsbrief? De leukste verhalen worden uitgebracht als ebook! Mail naar mijnverhaal@drwoe.nl