Eet jezelf gelukkig

Ik heb mezelf altijd als een vrouwenvrouw beschouwd. Ik vind vrouwen geweldig. Ik begrijp ze, waardeer ze, respecteer ze. Ze zijn zorgzaam, gevoelig en creatief en ik ben apetrots er één te zijn. Waarschijnlijk heb ik daarom het grootste deel van mijn leven ook overwegend vrouwelijke vrienden gehad. En ook zakelijk heb ik me jarenlang omringd met vrouwen. Dat heeft veel voordelen gehad, maar ook één groot nadeel. Zoals Ayurveda zegt “Like increases like”. Dus met alleen vrouwelijke energie om je heen is de kans groot dat overwegend je gevoelige, creatieve en zorgzame kanten worden aangesproken en ontwikkeld. Dat is natuurlijk prachtig, maar als mens heb je meer eigenschappen nodig voor een succesvol leven. Zeker wanneer je een eigen bedrijf runt…

Vanaf de zomer van 2014 voelde ik een enorme behoefte om The Soul Food Company eens goed onder de loep te nemen. De 1,5 jaar daarvoor waren een wervelwind geweest met hoge pieken en even diepe dalen. Het was een prachtig avontuur maar de hoogste tijd voor een herevalutie van mijn bedrijf, mezelf als ondernemer en mezelf als mens. Ik besloot iets te doen wat ik al te lang had uitgesteld en dat was om hulp vragen. En niet hulp van de mensen die me precies zouden vertellen wat ik mezelf al maanden zelf ook al aan het vertellen was. Maar hulp van mensen die met een onafhankelijke en misschien wel tegenovergestelde blik naar mijn bedrijf zouden kijken. En zo gebeurde het dat ik me ineens in het gezelschap van verschillende zakenmannen bevond. En om te zeggen dat het een verfrissende ervaring is geweest is een understatement.

Ik heb mannen, en vooral zakenmannen, altijd een beetje als aliens beschouwd. Als vrouw, en zeker als zwarte vrouw in een wit Nederlandse gemeenschap, begreep ik niets van het “ouwe jongens-krentenbrood” systeem. Samen een partijtje voetballen en daana de kroeg in om bier te drinken, onderwijl mooie zakendeals makend was mij totaal vreemd. En ook tijdens mijn opleiding aan de Hogere Hotelschool bleven mijn, vaak zeer welgestelde, mannelijke medestudenten een mysterie voor mij. De vanzelfsprekendheid waarmee zij hun toekomstig succes verwachtten bekeek ik met grote verbazing. Als dochter van een vader die op 9 jarige leeftijd in Suriname wees werd, in bittere armoede in een streng christelijk kindertehuis werd grootgebracht en vervolgens zijn levenlang keihard heeft gewerkt om zijn gezin een betere toekomst te geven was mijn zakelijk voorbeeld. Dus wat ik ken is hard werken, harder werken en dan nog net iets harder werken. Begrijp me niet verkeerd, mijn vader heeft het zowel privé als zakelijk geweldig gedaan. En nu hij met pensioen is woont hij met mijn moeder in Frankrijk omdat hij zich nooit heeft laten beperken door zijn bescheiden achtergrond. Maar geen van zijn succesen zijn op een voetbalveld of in de kroeg beklonken. Dus veel ervaring met die manier van zakendoen heb ik niet meegekregen.

Hoe welkom was de verrassing om met zakenmannen in contact te komen die niet alleen heel erg kundig, professioneel, respectvol en inspirerend bleken maar niets weg hadden van die dronken rijke medestudenten uit mijn studietijd. Ze bleken boven alles heel erg menselijk. Waar ik het meest van stond te kijken is hoezeer deze mannen mij het succes gunnen. Zonder me te betuttelen moedigen ze me aan. Ze stellen me de juiste vragen en staan open voor mijn kijk op zaken. Tegelijkertijd laten ze me niet wegkomen met slap geouwehoer. Bij mannen draait het uiteindelijk ook juist om het resultaat en niet alleen om de lessen die je leert op weg naar dat resultaat. Ook heb ik ontzettend veel geleerd van hun proactief gedrag. Niet alleen zeggen dat ze iemand kennen die je misschien wellicht als je het heel lief vraagt over 15 jaar verder kan helpen. Maar gewoon direct de telefoon pakken, bellen en on the spot de connectie maken. De mannen die dit afgelopen jaar mijn zakelijk pad hebben gekruist hebben mijn beeld van wat een zakenman, of zo je wilt zakenmens, is voorgoed veranderd. En in heel positieve zin.

En dus draag ik deze post op aan mijn zakenmannen van het jaar. Dank je wel heren van Dr.Woe die me hielpen om mijn eigen verhaal zonneklaar te krijgen. Dank je wel Hans Wessels, de aardigste marketing guru die ik me kon wensen. Dank je wel Uli Geneger van Liluc, mijn websitebouwer, voor het voor de zoveelste keer aanpassen van mijn website. Dank je wel Rubin van Kooyk voor het filmen en editen van mijn crowdfundingsfilmpje. Je ziet bijna niet meer dat ik van de zenuwen de tekst wel 20 keer opnieuw in heb moeten spreken. Dank je wel Carel van der Linde en Ron, mijn boekhouder en zijn accountant vriend, voor het doorlichten van mijn financieel plan. Dank je wel Ernst-Jan Bokma van Stark Diepenhorst en Bokma, (www.sd-b.nl) voor het eindeloos brainstormen, meedenken en waardevolle contacten leggen. En heel erg bedankt business angel, die ik om privacy redenen hier niet bij naam noem, die in mij investeert. En tot slot, dank je wel papa. Want jij hebt me zonder dat je het wist mijn belangrijkste zakelijke les geleerd. GEEF NOOIT OP!

Omdat ik me kan voorstellen dat jullie heren niet altijd zin hebben in liflafjes heb ik speciaal voor jullie een maaltijd bedacht die mans genoeg is om na het voetballen in de kantine te serveren maar ook volledig Ayurveda proof is. Daarbij heb ik me natuurlijk wat vrijheden gepermiteerd. Maar wat heb je aan  regels als je ze nooit overtreedt, niet waar?

Mijn burger is gemaakt van pittige panir, een Indiase verse stevige kaassoort die je heel makkelijk zelf maakt maar tegenwoordig ook zonder probleem in een goede natuurwinkel kant en klaar kunt kopen. Die heb ik gemarineerd in een yoghurtmarinade boordevol specerijen en wat citroensap om daarna lekker rokerig te grillen onder een hete grill. Daarbovenop gaat een hele gegrillde portobello champignon en, omdat het in mijn agenda nog een heel klein beetje kerst is, een gebakken kwarteleitje. Zoals een échte hamburger betaamt zijn de bijgerechten essentieel om de burger áf te maken. Ik gebruik zoetzuur gemarineerde rode uien en knapperige zoete aardappelfrietjes met Pitta specerijen en ghee uit de oven. Mijn broodje besmeerde ik met biologische mayo (voor deze ene keer dan) en belegde ik met plakjes tomaat, komkommer en sla. Ik kookte, bouwde, proefte en zag dat het goed was. En heb zo een bruin vermoeden dat ook mijn vrouwelijke lezers na een hap van deze burger voor de bijl zullen gaan….

Als de strengere lezers onder jullie je nu afvragen hoe ik het in mijn hoofd haal om deze hamburger Ayurvedisch te noemen dan wijs ik jullie graag op het feit dat in dit gerecht alle 6 belangrijke Ayurvedische smaken zitten. Zoet van de zoete aardappelfriet en mayonaise, zuur van de yoghurt en citroenmarinade, heet van de chili in de marinade, bitter van de kurkuma in de pitta specerijen en wrang van de portobello champignons. Het geheel breng je natuurlijk op smaak met een beetje zout, de 6de smaak. Dus, lekker púh!

Beste heren, dat we in 2015 nog vele mooie zakelijke momenten mogen delen. Eet smakelijk en op jullie gezondheid!

PS. wil je deze overheerlijke burger zelf maken of meer weten over Dannielle en haar bedrijf? Klik dan op deze Link!