Als je doet wat je deed, krijg je wat je kreeg

Fucking eindbazen! Respect…! Riep een van hen.

‘Gaan jullie zó lang weg? Ik ga nooit lang weg van mijn bureau.’ Zei hij daarna. Vervolgens keek hij naar de grond, riep iets van ‘goh’ en ‘ach’ en keek toen weer naar mij. ‘Leuk je gesproken te hebben, maar ik moet-weer-naar-mijn-werk.‘

Help een ander, kies voor jezelf

Jur en ik kozen ervoor om twee weken weg te gaan. Weg van onze klanten, weg van onze collega’s, weg van ons huis en weg van onze dagelijkse routine. Alles ging goed. Maar soms is goed de grootste vijand van geweldig…

We namen plaats in een veel te drukke trein. Daarna volgden er nog 3. De tijd zou als voorbij vliegen. Omdat we wisten dat er zoveel te zeggen was. Uiteindelijk kwam de trein tot stilstand in Maastricht. We gingen de trein uit en liepen naar ons nabij gelegen hotel.

We gingen weg om aan onszelf te werken. Maar ook met een bedrijfsdoel. We wilden in twee weken de basis leggen van een nieuw ó zo mooi product. Na 10 jaar was het tijd voor de volgende stap. We wilden meer impact gaan maken met dát waar we goed in waren. We wilden nóg beter worden in de beste zijn.

If you don’t pay, you don’t pay attention

We waren niet op vakantie, hoewel het er alle kenmerken van had. We openden de deur van een prachtige hotelkamer. We kregen ontbijt op bed en dronken koffie bij de open haard! En thuis zouden ze jaloers zijn. Dat wisten we zeker.

We werkten in allerlei soorten horeca. En betalen deden we niet alleen met geld, maar ook met tijd. We waren lange tijd van de radar. Laat staan dat er iets binnenkwam. En alles wat we niet verdienden, dat verdienden we dubbel niet. We waren immers weer met twee, zoals we Dr.Woe ooit waren begonnen.

I am still learning

Tijd om nieuwe dingen te leren. We deden een online opleiding waarin we leerden een opleiding te maken. Maar ook een leerprogramma om beter te leren leren.

Tijd om oude dingen af te leren. Tijd om afstand te doen van oude overtuigingen. Om te mediteren, te jongleren en te wandelen. Maar ook om het leven gade te slaan in een veel te oude kroeg met veel te jonge mensen.

We deden wat niemand deed, omdat we wisten dat de mooiste bloemen vaak op de rand van de afgrond groeien. En de beste ideeën ontstaan bij ons vaak wanneer we weer even gék worden van normaal doen. We hadden een doel. We hadden een product in ons hoofd en het moest er komen.

How time flies

Na twee weken kwamen we terug. Terug bij onze klanten, terug bij onze collega’s, terug in ons huis en terug bij onze dagelijkse routine. Alles was precies gegaan zoals we van tevoren hadden bedacht.

Op één ding na…

We hadden niet de basis gelegd voor ons ó zo mooie product. Sterker nog… we waren afgehaakt. Gestopt! Ondanks die perfecte omstandigheden! Ondanks de investering! Ondanks onze onvoorwaardelijke toewijding!

Naar het einde toe bekroop ons een gevoel van aarzeling. Iets in ons zei dat dit niet het moment was. Er ging onnodig energie verloren. En ja… dat doet wel even pijn…

Had die ‘fucking eindbazen meneer’ dan toch gelijk? Hadden we verkeerd gegokt? Hadden we te hoog ingezet? Shit… we waren onze flow even helemaal kwijt.

Ook minder leuke dagen duren 24 uur

De volgende ochtend werd ik wakker. Opnieuw ging ik naar een koffietent. Ook dit keer alleen met Jur. We wilden weer in onze flow komen. Terug naar dat gevoel van overvloed.

‘Waar wordt jij nou echt blij van?’ Vroeg ik aan Jur. Eigenlijk wist ik het antwoord al. Jur houdt van dingen creëren die hij zelf tof vindt. En voor mij geldt eigenlijk hetzelfde. Het schrijven van dit verhaal bijvoorbeeld. Daar krijg ik energie van. En toen begonnen we te glimlachen… Ineens was die energie er weer. En ook een nieuw idee…

Op dit moment lees je een essay dat onderdeel uitmaakt van een geïllustreerd boek dat binnenkort uitkomt. Een boek dat helemaal uit onze tenen komt.

Bij twijfel tóch doen!

Vaak vinden we het moeilijk om voor onszelf te kiezen. Zeker wanneer het om de belangrijke dingen gaat. Want van kiezen krijgen we kiespijn. Wat nou als je verkeerd kiest? Wat als die hele investering nou voor niks blijkt? En natuurlijk! Niet kiezen mag ook. Maar als je doet wat je deed, dan krijg je wat je kreeg en;

Zonder kiezen blijf je kauwen…

Na een avontuur van twee weken kunnen we zeggen dat we ons vooraf bepaalde doel niet hebben gehaald. Ook kunnen we zeggen dat we daar een grote investering voor hebben gedaan. Maar we kunnen óók zeggen dat we met iets anders zijn terug gekomen. We zijn teruggekomen met nieuwe inspiratie, nieuwe impulsen voor onze vriendschap en het besef dat alles wat we al hadden eigenlijk zo gek nog niet was…

Inmiddels is ons volgende trip alweer gepland. Dit keer gaan we er met nog meer overgave in. We weten dat de enige weg vooruit vooruit is. En dat het leven draait om het verzamelen van ervaringen. Ik heb er al 99 maar ik mis er nog 100. En hoeveel zou die ‘fucking eindbazen meneer’ er al hebben? Misschien wel meer dan wij. Misschien wel… Wie zal het zeggen?

“Sometimes the wrong choices bring us to the right places.”

Bright day,
Eddy