Waarom ik geen tijd meer heb voor haast

Het is donker. Ik zit in mijn kamer en ik ontwaak uit mijn meditatie. Vandaag heb 183 dagen op rij gemediteerd. Ik ben er trots op. Al weet ik dat meditatie geen competitie is.

Ik kijk rond in mijn kamer. Wat een tof huis heb ik eigenlijk! Ik geniet van mijn minimale hoeveelheid spullen van maximale kwaliteit. Ik kijk naar mijn boekenkast. Ik zie zo nog 10 boeken die ik nog niet heb gelezen. Daar moet ik dan even de tijd voor maken. Tijd…

Een jaar geleden stond ik voor de klas. Ik vroeg jonge studenten wat ze allemaal zouden willen later. Rijk worden! In een Hummer rijden! Een villa bezitten! Het rolde allemaal over tafel. Ik was even stil.

Ik stelde nog een vraag: “Wat denken jullie dat veel rijke mensen ons willen leren?” Daar hadden ze geen antwoord op en ik besloot het zelf in te vullen. “Rijke mensen ervaren dat geld kan komen en gaan, en dat tijd alleen maar op kan gaan…”

Dit keer waren zij stil. Alsof ze zich in een flits realiseerde dat het leven draait om het verzamelen van momenten, en niet om het verzamelen van dingen.

“We buy things we don’t need, with money we don’t have, to impress people we don’t like.”

Geen tijd, geen leven

Nu loop ik door mijn kamer en stel vragen. Wat kun je met materieel als je geen tijd hebt om ervan te genieten? Wat kan je met een boek als je geen tijd hebt om ‘m te lezen? Wat heb je aan een vakantie als je geen tijd hebt genomen om ervan te genieten omdat je alleen maar foto’s maakte?

Tijd is ons meest kostbare bezit. Een onderzoek uit Engeland wees uit dat mensen van een lagere pikorde minder oud werden, een hogere bloeddruk hadden en meer stress hadden dan de leidinggevenden. Had dit te maken met de hoeveelheid werk die beide groepen deden? Dat niet… 

Het grote verschil was dat leidinggevenden controle en regie hadden over hun eigen tijd. Ze konden kiezen voor dingen die ze leuk vonden, en delegeerden wat hun niet lag. De vrijheid die dat opleverde, verbeterde hun kwaliteit van leven.

Multitasken bestaat niet

Het lijkt dus belangrijk om je bewust te zijn van hoe je je tijd besteed. En toch zijn we allemaal schuldig aan iets dat niet bestaat: multitasking. Want eigenlijk is multitasking niets anders dan heel snel wisselen van taken met minder aandacht. We kijken een serie terwijl we een appje typen. We eten een tussendoortje terwijl we op de fiets zitten. We bellen een vriend terwijl we in de auto zitten.

“De kortheid van het leven is geen reden om sneller te leven, maar juist langzamer. In snelheid ervaar je de dingen minder goed, en heb je eigenlijk nog meer tijd verloren.”

De tijd dat tijd meer geldt dan geld

En stel dat tijd dan toch geld is. Dat iedere minuut een Euro waard is. Waar zou jij je Euros dan aan besteden? Koop je dan een soapserie? Of koop je een kus? Koop je een nieuwe jas? Of koop je een goed gesprek?

Jij mag kiezen hoe jij je tijd besteed. Kies je voor meditatie? Of voor een prestatie sport? Kies je voor je gezin? Of kies je voor je werk? Kies je voor rust? Of kies je voor haast? En waar je niet voor kiest, daar kies je ook voor. Dat zijn de dingen die je elimineert of delegeert aan mensen die dat juist wél willen doen. Je moet kiezen om gekozen te worden.

Inmiddels zit ik weer op de bank en herinner mij de speech van Steve Jobs. “Death is very likely the single best invention of life.” zei hij. Want doordat we allemaal maar beperkt houdbaar zijn dwingt de tijd ons na te denken over onze kwalitijd. En hoe mooi is dat eigenlijk? We mogen kiezen voor afleiding of voor een Leven vol Leven.

Ik blijf nog even zitten. Mijn niet gelezen boeken kijken mij aan. Op dat moment komt er een mooi inzicht naar mij toe: De belangrijkste meters maak ik juist wanneer ik vertraag.

“When you’re traveling, take the long road, you will get there anyway.”

Bright day,
Eddy